“ Possessed by the spirits of Howlin Wolf, Sonny Terry, Robert Johnson, Johnny Woods,
Sonny Boy Williamson, Gwen Foster and transported back to the 1920’s Delta... “

Als een eigentijdse reïncarnatie van Sonny Terry & Brownie McGhee zien attente roots liefhebbers (ik doel hier o.a. op Rootstime collega’s Marcie en Antoine Légat) in Joe Filisko & Eric Noden het juiste duo. Eric Noden verwijst (op het album ‘’I.C. Special) in “Me and Sonny” naar dit legendarische duo en zijn maat Filisko, die hij ludiek de bijnaam Sonny Stovepipe gaf.

Sinds 2004 zijn Joe Filisko & Eric Noden een muzikaal duo. Joe Filisko is een alom erkend meester van de diatonische mondharmonica. Niet alleen bespeelt hij ze, hij bouwt “ze” (vooral Hohner harmonica’s, het Duitse topmerk, die hem beschouwt als ’s werelds grootste autoriteit in dit instrument) als customist ook om. Zelfs Bill Clinton heeft een ‘Filisko’ harp! Joe is tevens lesgever aan de gerespecteerde Old Town School of Folk Music in Chicago. Filisko is ook historicus en researcher van de blues harp. Hij kwam als harpist aan de oppervlakte in 1992. In 2001 ontvangt hij de prestigieuze Harmonica Player of the Year Award van de SPAH (de Society of Preservation and Advancement of Harmonica), de bekroning voor zijn uitzonderlijk talent. Geregeld nodigt men Filisko uit voor de Harmonica Masters Workshops in Trossingen, Duitsland (fait divers: al is Joe volbloed Amerikaan, hij werd geboren in Giessen, Duitsland).

Eric Noden is ook al niet de eerste de beste: zijn gitaarspel zit verankerd in de blues van de jaren twintig, dertig en veertig van vorige eeuw, met als referentiepunten Charley Patton, Reverend Gary Davis, Blind Blake en Mississippi John Hurt. Hij vergenoegt zich niet met het spelen van het oude repertoire, dat hij overigens nieuw leven inblaast, maar hij schrijft ook songs in de geijkte stijlen. Noden komt van Ohio en begon als achtjarige op de elektrische gitaar, maar hij schakelde al snel over op fingerpicking. In 1994 vestigde hij zich in Chicago. Daar speelde hij sindsdien met vele blueslegendes, onder wie Billy Boy Arnold, de harpist van Bo Diddley. Noden heeft de laatste cd van Arnold geproduceerd.

Joe Filisko en Eric Noden samen, dat is een ‘match made in heaven’. Dat bewijzen ze met hun vooroorlogse blues op elk concert, maar ook op vier cd’s (ze hebben ook apart een discografie). ‘I.C. Special’ kwam uit in 2009. In 2014 brachten ze ‘On The Move’ uit. Op ‘Solid Ground’, soloplaat van Eric Noden, is Filisko één der gastmuzikanten.

De laatste cd ‘Destination Unknown’ [2018] was in het voorbije jaar de aanleiding tot de Europese toer, een reeks van dertien concerten, vooral in Duitsland. Tot zo ver de biografie van beide heren, die ik “leende” van collega Antoine Légat, die er bij was toen ze de laatste keer optraden in de Banana Peel in Ruiselede.

‘Destination Unknown’ werd “live” opgenomen in de studio met behulp van slechts één stereo ribbon bandmicrofoon. In een bandmicrofoon zijn het membraan en spoel (van de dynamische microfoon) vervangen door een zeer dun metalen bandje, dat de trillingen opvangt en dus in feite als een spoel met één wikkeling fungeert. Een bandmicrofoon kan zeer lage frequenties, tot 30Hz, registreren. Praktisch alle bandmicrofoons bidirectioneel gevoeliger. Er werden verder ook geen overdubs of bewerkingen gedaan, waardoor het geluid directer en voller is. Noden's resonator gitaar wordt perfect aangevuld door Filisko's onnavolgbare mondharmonica, soms akoestisch en soms versterkt tot het uiterste. De arrangementen zijn ruimer dan op sommige van hun vorige releases. Beiden doen de leadzang in hun eigen composities.

De songwriting op het album is gebaseerd op verschillende rootsstijlen, waaronder blues, jug-band, Cajun en old-time, terwijl in de teksten de turbulente aard van het hedendaags bestaan uitgedrukt wordt. In de opener “Anxious Blues” gaat het over tempo van het moderne leven en de behoefte om wat langzamer te worden. In het uptempo "Shut It Down" zit wat ragtime in het ritme. De kazoo en Joe die uit zijn harp een vioolgeluid tovert, voeren ons terug naar de jug-bands uit de jaren 1920. In "Louisiana Song" bezingt Joe in een bijna parlando stijl, zoals hij Louisiana ziet. Joe’s harp klinkt daarna op "Path You Choose" als een harmonium of accordeon, waardoor deze blues boogie mede door de zang van Eric, zo uit het repertoire van Canned Heat lijkt geplukt te zijn. "Beginning Of The End" is een country blues met mooie vocale harmonieën die door het refrein "sterf niet voordat je dood bent", misschien niet het meest vrolijke nummer van het album is. Door Eric's eenvoudige slide-werk klinkt "Black Clouds" heel gestript. De titelsong “Destination Unknown” is een hommage aan Sonny Terry en Brownie McGhee met teksten, die de vrijheid weerspiegelen van de rondreizende muzikanten van weleer. Het intieme "As We Are Now" is een melancholisch nummer over Joe's grootvader en moeder, die gedwongen waren om een nieuw leven te beginnen in de Verenigde Staten. Joe's harp klinkt in het eerste gedeelte van het nummer als een accordeon, maar veranderent slim (na de verhuis) naar meer bluesy. In “(Stay Out) My Kitchen" wordt subtiel de draak gestoken met mensen die proberen te helpen daar waar ze niet goed in zijn. “Four Letter “F” Word” onderzoekt hoe mensen reageren op het woord “gratis”. Ook hier zijn invloeden van Sonny Boy Williamson en Big Bill Broonzy terug te vinden, terwijl "Can not Take The Edge" meer aan de stijl van Mississippi Fred McDowell leunt. Het album wordt afgesloten met "Time Is For You", een nummer dat geschreven werd door Eric’s grootvader Harry J. Noden. Het is eindigen met een wals, een primeur voor het duo.

Met ‘Destination Unknown’ blijft het roots duo hulde brengen aan de vaak ondergewaardeerde legendes van vroege blues en rootsmuziek, waaronder Sonny Terry, Blind Boy Fuller, Gwen Foster en Mississippi John Hurt. Niet alleen voor de liefhebbers van akoestische blues moet dit een “must” zijn. 

“ With 'Destination Unknown', the roots duo Joe Filisko & Eric Noden, continue to play tribute to the often underappreciated legends of early blues and roots music, including Sonny Terry, Blind Boy Fuller, Gwen Foster and Mississippi John Hurt. This album should be, not only for lovers of acoustic blues,  a "must" for all!... “  - esc for www.rootstime.be

Eric Schuurmans

Album track list:
01.”Anxious Blues” - 02.”Shut It Down” - 03.”Louisiana Song” - 04.”Path You Choose” - 05.”Beginning of the End” - 06.”Black Clouds” - 07.”Destination Unknown” - 08.”As We Are Now” - 09.”My Kitchen” - 10.”Four Letter “F” Word” - 11.”My Jesus” - 12.”Can’t Take the Edge” - 13.”Time Is For You” – Written by: #(1,2,4,5,7,12): Eric Noden - #(3,): Joe Filisko - #(8-11): Joe Filisko & Eric Noden - #(13): Harry J. Noden ℗ 2018 Joe Filisko & Eric Noden

Album line-up:
Joe Filisko: harmonica, kazoo & Eric Noden: guitar

Discography JOE FILISKO & ERIC NODEN:
Destination Unknown [2018] | On the Move [2014] | Missed Train Blues [2012] | I.C. Special [2009] | Live [2006] | 
JOE FILISKO: Cornerstone Festival, with Glenn Kaiser & Joe Filisko [2012] | History Of The Blues Harmonica Concert, with David Barrett (16), Joe Filisko, Dennis Gruenling & Kinya Pollard [2010] |
ERIC NODEN: Solid Ground, guest: Joe Filisko [2014] | The Original Eric Noden [2008] | 55 Highway [2005] | Midwest Blues [2004] |